نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجو
2 دانشیار گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران(نویسنده مسئول).
3 دانشیار گروه روانشناسی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
زنان فاقد ویژگی شخصیتی سخت رویی کیفیت زندگی پایین تری را تجربه می کنند .این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی – رفتاری ودرمان متمرکز بر شفقت درمانی برسخت رویی زنان درشرف طلاق انجام شد
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع مداخله ای پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری سه ماهه در سال 1400 انجام گرفت.نمونه به روش نمونه گیری هدفمند و تصادفی از جامعه آماری ، کلیه زنان در شرف طلاق مراجعه به مراکز اورژانس اجتماعی شهر تهران بود که 45 زن در دو گروه آزمایش ویک گروه گواه قرار گرفتند . آموزش گروهی درمان متمرکز برشفقت (براساس پروتکل درمانی گیلبرت و نف، 2007)و برنامه جلسات آموزش درمان شناختی – رفتاری (براساس طرح درمانی ویلدرموت 2008) درطی 8 جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد.گروه گواه درمانی نداشت.ابزار پژوهش پرسشنامه سخت رویی کوباسا (1997) بود. نتایج داده ها با آزمون آماری واریانس یک طرفه با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند
یافته‌ها: میانگین و انحراف استاندارد نمره سخت رویی در پیش آزمون درمان متمرکز بر شفقت از53 /51±64/1 به 20/59±86/1 در پس آزمون ، و در پیگیری20 /61±86/1 ) 01/0 < P) رسید.نمره سخت رویی در پیش آزمون درمان شناختی-رفتاری از80 /50± 007/2 به 67/56±23/1 در پس آزمون و در پیگیری به 67/58±23/1 رسید ( 01/0 < P) همچنین گروه گواه از 40/49±242/1 در پیش آزمون به40/50±24/1 در پس آزمون و در پیگیری به 47/51±3/1 ( 01/0 < P) رسید.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش،درمان شناختی-رفتاری و درمان متمرکز بر شفقت درمانی بر افزایش سخت رویی زنان در شرف طلاق می‌تواند اثربخش باشد،همچنین اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت نسبت به درمان شناختی-رفتاری ماندگارتر است
کلیدواژه‌ها [English]
)
