اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر کیفیت زندگی، رضایت زناشویی و نگرش‌های ناکارآمد زوجین شهر اصفهان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 نویسنده مسئول. روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجن، بروجن، ایران Kiyani.f@yahoo.com

2 روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجن، بروجن، ایران

چکیده

مقدمه: با توجه به رابطه بین نگرش­های ناکارآمد افراد با کیفیت زندگی و رضایت زناشویی افراد و تاثیر واقعیت درمانی بر این متغیرها، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر کیفیت زندگی، رضایت زناشویی و نگرش­های ناکارآمد زوجین شهر اصفهان بود.
روش پژوهش: روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان در سال 1397 بود. از میان جامعه آماری به روش نمونه­گیری هدفمند و براساس نمرات پرسشنامه نگرش­های ناکارآمد بک و وایزمن، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و ملاک­های ورود و خروج، 20 زوج (40 نفر) متعارض انتخاب شد که این 20 زوج به طور کاملا تصادفی به دو گروه 10 زوجی (20 نفری) آزمایش و کنترل تقسیم شدند که گروه آزمایش، واقعیت درمانی را براساس برنامه درمانی گلاسر دریافت کرد و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده­ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته ها نتایج پژوهش نشان داد که واقعیت­درمانی به طور معنی داری باعث افزایش کیفیت زندگی (0001/0 P=، 73/49F=) و رضایت زناشویی (0001/0 P=، 47/38=F) و کاهش نگرش­های ناکارآمد (0001/0 P=، 93/27=F) زوجین شهر اصفهان می­شود.
نتیجه گیری: بر اساس یافته ها کیفیت زندگی و رضایت زناشویی زوجینی که در گروه آزمایش بودند، نسبت به گروه کنترل به طور معناداری افزایش و نگرش­های ناکارآمد آنان کاهش یافته است. لذا روش واقعیت­درمانی، روشی موثر برای کاهش مشکلات روانشناختی و بهبود زندگی زناشویی افراد است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of group reality therapy on quality of life, marital satisfaction and dysfunctional attitudes of couples in Isfahan

نویسندگان [English]

  • Arefeh Adeli 1
  • Fariba Kiyani 2
1 Corresponding author. General Psychology, Islamic Azad University, Borujen Branch, Borujen, Iran, Kiyani.f@yahoo.com
2 Psychology, Department of Psychology, Islamic Azad University, Borujen Branch, Borujen, Iran
چکیده [English]

Introduction: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of group reality therapy on quality of life, marital satisfaction and inefficient attitudes of couples in Isfahan.
Method: The research method was quasi-experimental with pretest-posttest design with control group. The statistical population of this study was all couples who referred to counseling centers in Isfahan in 1397. The statistical population were selected through purposeful sampling based on Beck & Weisman's dysfunctional attitudes questionnaire, Enrich Marital Satisfaction Questionnaire, and World Health Organization Quality of Life Questionnaire and inclusion and exclusion criteria. Exclusion, 20 conflicting couples were selected. These 20 couples were divided into two groups of 10 experimental and control couples. The experimental group received reality therapy based on the Glaser treatment program and the control group received no treatment. Covariance analysis was also used to analyze the data and to accelerate the results of SPSS 21 software.
Results:  The results showed that reality therapy significantly increased quality of life (P = 0.0001, F = 49.73) and marital satisfaction (P = 0.0001, F = 38.47) and decreased dysfunctional attitudes (P = 0.001). P = 0.0001, F = 27.23) Isfahan city couples.
Conclusion: The quality of life and marital satisfaction of the couples in the experimental group significantly increased and their dysfunctional attitudes decreased compared to the control group.

کلیدواژه‌ها [English]

  • couples" inefficient attitudes group" marital satisfaction" quality of life" reality therapy
خانواده و بهداشت
دوره 10، شماره 1 - شماره پیاپی 21
مقالات
خرداد 1399
صفحه 12-26

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 13 آبان 1398
  • تاریخ بازنگری: 02 مهر 1400
  • تاریخ پذیرش: 23 خرداد 1399

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار