%0 Journal Article %T اثربخشی رویکرد رفتار درمانی دیالکتیک بر کاهش طلاق عاطفی زوجین در معرض طلاق %J خانواده و بهداشت %I دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا %Z 2322-3065 %A حبیب الله زاده, حسین %A شفیع آبادی, عبدالله %A قمری, محمد %D 2021 %\ 02/19/2021 %V 10 %N 4 %P 66-82 %! اثربخشی رویکرد رفتار درمانی دیالکتیک بر کاهش طلاق عاطفی زوجین در معرض طلاق %K رفتاردرمانی دیالکتیک" زوجین طلاق” طلاق عاطفی %R %X مقدمه:رابطه زناشویی زیربنای روابط خانوادگی و تربیت نسل‌های آینده است.طلاق عاطفی یکی از مهم‌ترین عوامل فروپاشی روابط زوجین و آسیب‌پذیری خانواده است.پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی رویکرد رفتاردرمانی دیالکتیک بر کاهش طلاق عاطفی زوجین انجام شد.  روش پژوهش: روش از نوع نیمه آزمایشی بود که با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین متقاضی طلاق بودند که به دادگاه خانواده شعبه باهنر تهران در سال 1397 مراجعه کرده بودند. تعداد 24 زوج (24 نفر مرد،24 نفرزن) به‌صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و تصادفی دردوگروه آزمایش (12 زوج) و کنترل (12 زوج) جایگزین شدند. آزمودنی‌های در سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری به مقیاس طلاق عاطفی گاتمن(1994) پاسخ دادند. گروه آزمایش طی 10 جلسه‌ی 90 دقیقه‌ای تحت آموزش رفتاردرمانی دیالکتیک (DBT) قرار گرفتند. اما گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی LSD تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد رفتاردرمانی دیالکتیک در کاهش طلاق عاطفی زوجین در معرض طلاق مؤثر است و نتایج در مرحله پیگیری نیز پایدار بود. (05/0 p <)  نتیجه‌گیری: رفتاردرمانی دیالکتیک یک روش مؤثر در افزایش کیفیت روابط زناشویی است و آن را در پیشگیری از طلاق و کاهش طلاق عاطفی زوجین می‌توان به کاربرد %U https://journal.astara.ir/article_245458_882e7d764919f71f8b302499a23a4d0c.pdf